Περιγραφή πιάτου (και όχι μόνο)
Σάββατο απόγευμα, και παρά την ίωση που με ταλαιπωρεί, ακολούθησα τον σύζυγό μου σε μπαζάρ γνωστού εκδοτικού οίκου στα Εξάρχεια. Το τελευταίο πράγμα που περίμενα να βρω εκεί ήταν βιβλίο μαγειρικής. Και να το, ανάμεσα σε τίτλους κουλτουριάρικων βιβλίων, συλλογών ποιημάτων και άλλα τέτοια, ένα βιβλίο – λίγο παλιακό στην εμφάνιση – με τίτλο «Οι συνταγές της κυρίας Μάγδας». Στέκομαι, το κοιτώ και χαμογελώ! Επιτέλους κάτι ενδιαφέρον. Αρχίζω να ξεφυλλίζω τις κιτρινισμένες σελίδες του και να ανακαλύπτω μικρούς θησαυρούς. Συγνώμη από τους απανταχού freaky chefs, εγώ την κα Μάγδα, την μαγείρισσα της Θεσσαλονίκης όπως έγραφε το εξώφυλλο δεν την γνώριζα. Αποφάσισα όμως να τη γνωρίσω. Και εκμεταλλευόμενη τη μισή τιμή, αλλά και το γεγονός ότι ο σύζυγος επέμενε να μου το πάρει δώρο, βρέθηκα με ένα ακόμα βιβλίο μαγειρικής (άλλο που δεν ήθελα!)
Σάββατο απόγευμα, και παρά την ίωση που με ταλαιπωρεί, ακολούθησα τον σύζυγό μου σε μπαζάρ γνωστού εκδοτικού οίκου στα Εξάρχεια. Το τελευταίο πράγμα που περίμενα να βρω εκεί ήταν βιβλίο μαγειρικής. Και να το, ανάμεσα σε τίτλους κουλτουριάρικων βιβλίων, συλλογών ποιημάτων και άλλα τέτοια, ένα βιβλίο – λίγο παλιακό στην εμφάνιση – με τίτλο «Οι συνταγές της κυρίας Μάγδας». Στέκομαι, το κοιτώ και χαμογελώ! Επιτέλους κάτι ενδιαφέρον. Αρχίζω να ξεφυλλίζω τις κιτρινισμένες σελίδες του και να ανακαλύπτω μικρούς θησαυρούς. Συγνώμη από τους απανταχού freaky chefs, εγώ την κα Μάγδα, την μαγείρισσα της Θεσσαλονίκης όπως έγραφε το εξώφυλλο δεν την γνώριζα. Αποφάσισα όμως να τη γνωρίσω. Και εκμεταλλευόμενη τη μισή τιμή, αλλά και το γεγονός ότι ο σύζυγος επέμενε να μου το πάρει δώρο, βρέθηκα με ένα ακόμα βιβλίο μαγειρικής (άλλο που δεν ήθελα!)